مدیریت دانش
مدیریت دانش در واقع یک متدولوژی برای تولید و حفظ و بهره برداری از تمام امکانات، مجموعه عظیمی از دانش می باشد که هر سازمانی در فعالیت های روزانه خود از آنها سود می جوید. دیدگاه دیگری وجود دارد که مدیریت دانش را به عنوان مجموعه ای از فرایندها توصیف می کند که از تولید و توزیع و بهره برداری از دانش بین عوامل مرتبط هوشمند و ابزارهای تکنیکی چون تکنولوژی اطلاعات و سیستم های پشتیبان از تصمیم‌گیری حمایت می نماید. با ظهور مدیریت دانش به عنوان یک دیسیپلین ارزشمند در سازمان،راهکارهایی تحت عنوان (Knowledge Management System) پا به عرصه وجود گذاشتند.
مهمترین هدف در اجرای چنین سیستمی گردآوری و بازیابی دانش و اطلاعات به دست آمده قبلی می باشد. در نتیجه کاربران چنین سیستمی برای دستیابی به اطلاعات مورد نظر خود می توانند با جستجوی ابتدایی در این سیستم، بخشی از نیاز خود را مرتفع ساخته و از نظرات دیگر کاربران درباره هر دانش آگاهی کسب نمایند. علاوه بر این می توانند از مراحل مختلف و پیشرفتهای صورت گرفته درباره یک موضوع مطلع شوند.
- درخت دانش (Knowledge Tra ) داینامیک با قابلیت های نمایشی مختلف
- شناسایی دانش های سازمانی و دسته بندی آنها
- شناسایی و دسته بندی کاربران در گروههای مختلف (دانشگار، خبره دانش و راهبر مدیریت دانش)
- تعيين مدیر و خبره دانشی (بازبین گر)در هر گروه برای انجام وظایف مربوطه
- تعیین حقوق دسترسی نسبت به دانش ها برای کاربر با گروه های کاربری مانند حق خواندن، نوشتن، مشاهده و یا...
- امکان ورود مطالب و دانش های فردی و گروهی توسط هر یک از کاربران
- قابلیت ثبت تجربه، مهارت، دانش تطبیقی، درس آموخته و نو آوری/اختراع
- قابلیت ثبت صنایع دانشی و موضوعات دانشي
- تأیید و یا رد مطالب و دانش های وارد شده و اطلاع به کاربران و (دانشکاران)
- اطلاع رسانی به کاربران مورد نظر از طریق پست الکترونیکی
- تشخیص کمبود ها در دانش سازمانی
- بهره وری بیشتر از سرمایه انسانی
- یادگیری کارآمدتر و موثرتر کارکنان
- ارایه ی کالاها و خدمات داری ارزش افزوده
- افزایش رضایت مندی مشتریان
- جلوگیری از تکرار اشتباهات
- کاهش دوباره کاری
- صرفه جویی در زمان به هنگام حل مسئله
- برانگیختن خلاقیت و نوآوری
- ایجاد رابطه ای نزدیک تر با مشتریان
